به گزارش خبرنگار گروه دين وانديشه، وي گفت : نيچه بيش از آنكه فيلسوف باشد، شاعر است و براي خود رسالت قائل است .
وي از استعاره و تشبيه در سخنانش بهره مي برد و به زبان منطقي و فلسفي سخن نمي گويد . البته شايد به معناي جديد كلمه (بعد از هگل و فوير باخ .......... و با فلسفه فرانسه) بتوان او را فيلسوف ناميد ، ولي يقينا به عنوان فيلسوف كلاسيك مطرح نيست.
وي با ذكر اين كه قضاوتهاي او عجولانه و يكسويه است و ملاك تاريخي ندارد، افزود : مي توان تفكر نيچه را داراي چند محور اصلي دانست . محور اول ، تاييد زندگي است . نيچه اهميت فوق العاده اي براي زندگي قائل است. وي مي گويد نبايد درباره زندگي داوري كنيم. نيچه معتقد است كه بايد زندگي كرد نه آن كه درباره آن قضاوت كرد.
دستغيب درباره محور دوم تفكر نيچه گفت : نيچه معتقد است كه ما فقط دنياي پديدارها را مي شناسيم و آن هم شناسايي پوسته اي و سطحي. او معتقد است كه ما نمي توانيم حقيقت را دريابيم و اگر هم به حقيقت برسيم فايده اي ندارد. از ديدگاه نيچه، شناخت، تاثيرات حسي است كه در مراكز عصبي به تصاوير و پس از آن به مفاهيم تبديل مي شوند و از مفاهيم است كه كليات بوجود مي آيند. بنابراين كليات و آنچه كه ما مي شناسيم نسبتي با حقايق ندارند .
وي نقد شديد مسيحيت توسط نيچه را يكي ديگر از محورهاي انديشه نيچه معرفي كرده و درباره " نيهيليسم " ( نيست انگاري) گفت : نيهيليسم يعني نفي همه ارزشها . نيچه به فرديت معتقد بود. نيچه به فرديت و تقويت دروني فرد براي رويارويي با مصائب زندگي معتقد بود و از اين جا به نيهيليسم رسيد.
دستغيب در پايان سخنراني خود با ذكر اين كه وي فردي بسيار منضبط و اخلاق گراست ، گفت : مهمترين تفكر نيچه ، اهميت فوق العاده به زندگي است و نوع مرگش نيز اين را ثابت مي كند.


نظر شما